Anche se la legislazione degli Stati membri cerca di evitare palesi discriminazioni, si può constatare che i tribunali nazionali, nella pratica, non pronunciano pene sospese combinate con misure di rieducazione nei confronti di persone aventi la loro residenza abituale in uno Stato membro diverso da quello che ha pronunciato la condanna.
Ook al wordt in de wetgeving van de lidstaten geprobeerd openlijke discriminatie te vermijden, moet toch worden vastgesteld dat de nationale rechtbanken in de praktijk geen voorwaardelijke straffen opleggen in combinatie met opvoedende maatregelen aan personen die hun vaste woonplaats in een andere lidstaat dan de lidstaat van veroordeling hebben.
