32. Recommends that the Commission and the Member States, in the absence of new multilateral mechanisms to address trade-related adjustment costs, firstly assess the scope, efficiency and effectiveness of current assistance, making, in particular, a quantitative assessment - b
oth descriptive and analytical - of the impact of this assistance; recommends that the Commission use a consistent methodology to assess how specific projects have supported trade and economic development, so as to help trade-related adjustment and, further, to devise, within the framework of the 2007 Joint European Strategy on AfT, specific recommendations in this
...[+++] regard, secondly promote a new TIM by the International Financial Institutions (IFIs) that is more ambitious both in funding and scope and that can be more widely utilised and, thirdly, in the case of the Member States, develop, within the framework of their own national and regional programmes, concrete initiatives to address adjustment costs, particularly those which, like preference erosion, are to be resolved mainly between the recipients and the granters of preferences as well as those which are not properly addressed by the IMF's TIM; 32. beveelt de Europese Commissie en de lidstaten aan om, bij gebrek aan nieuwe multilaterale werkwijzen om handelsgebonden aanpassingskosten te bestrijden, ten eerste, de draagwijdte, uitwerking en doelmatigheid van de huidige hulpverlening na te gaan, met bijzondere aandacht voor kwantitatieve evaluatie - zow
el beschrijvend als analytisch - van de weerslag van de hulpverlening; beveelt de Europese Commissie aan om geschikte methoden aan te wenden om na te gaan op welke manier individuele projecten bevorderlijk geweest zijn voor de handel en economische ontwikkeling, om handelsgebonden aanpassingen te kunnen ondersteunen, en daarnaast
...[+++]binnen de grenzen van de gezamenlijke Europese strategie 2007 voor handelsgebonden hulp gerichte aanbevelingen uit te werken; ten tweede, zich in te zetten voor een nieuw handelsintegratiemechanisme van de internationale financiële instellingen (IFI), dat zowel naar middelen als doelstellingen ruimer opgevat is en waar ruimer gebruik van gemaakt kan worden, en ten derde, wat de lidstaten betreft, in hun eigen nationale en regionale programma's concrete initiatieven uit te werken om de aanpassingskosten te bestrijden, vooral kosten die, zoals de afbouw van preferenties, op de eerste plaats tussen de begunstigden en verleners van preferenties geregeld moeten worden, en kosten die met het handelsintegratiemechanisme van het Internationaal Muntfonds niet goed of volledig te bestrijden zijn; 
