In the 1980s, when the hole in the ozone layer was discovered, researchers found that these chemical compounds, virtually inactive at the level of the earth’s surface, were able to interact with the ozone molecules in the atmosphere, destroying the layer that acts as a protective screen against dangerous UV rays.
In de jaren tachtig, toen het gat in de ozonlaag werd ontdekt, stelden onderzoekers vast dat deze chemische verbindingen, die op het aardoppervlak nauwelijks actief waren, in staat waren om te reageren met de ozonmoleculen, waardoor ze de laag vernietigen die bescherming biedt tegen de gevaarlijke UV-stralen.
