At the very moment, in fact, when our societies are legitimately yearning to preserve the memory of what constituted slavery in centuries gone by, so that such crimes might never again take place, can we tolerate the continuation and development, throughout the world, of a new and modern form of slavery – sexual slavery – which is viewed by the traffickers as a run-of-the-mill commercial activity?
We leven in een tijd waarin in onze samenlevingen – terecht – nadrukkelijk de behoefte gevoeld wordt om de herinnering aan de gruwelen van de slavernij van de voorbije eeuwen levend te houden, opdat we zoiets afschuwelijks nooit meer hoeven mee te maken. Hoe kunnen we dan onverschillig blijven tegenover een nieuwe, moderne vorm van slavernij, seksuele uitbuiting, die wereldwijd terrein wint en die door mensenhandelaars als een doodgewone handelspraktijk beschouwd wordt?
