Now this sounds like a very simple poem. It even sounds rather condescending, as if the man was the first creation and women were a mere afterthought. However, the real meaning lies in the fact that biblical Hebrew has two words for man, not one. One is Adam, and the other is Aish.
Nu klinkt dit als een eenvoudig gedicht; het klinkt zelfs nogal neerbuigend, alsof de man de eerste creatie was en de vrouw slechts een latere toevoeging, maar de echte betekenis ligt in het feit dat het Bijbelse Hebreeuws twee woorden heeft voor man, niet één: het ene is Adam en het andere is Aish.
