Can we be truly satisfied that the arrangements that are negotiated for the management of this pick-and-choose approach will stand up in practice and ensure that common policies in the field of freedom, security and justice will still enjoy proper commonality and the full resources and instruments to carry them out?
Kunnen we er echt van op aan dat de regelingen die er voor bedoeld zijn deze krenten-uit-de-pap-visserij in goede banen te leiden in de praktijk wel zullen werken, en dat er dus voor kan worden gezorgd dat het gemeenschappelijk beleid op het gebied van vrijheid, veiligheid en gerechtigheid nog wel voldoende gezamenlijk gedragen wordt, en dat er nog wel alle benodigde middelen en instrumenten voor ter beschikking staan om het uit te voeren?
