The richest, most extensive and vigorous flora is clearly the maquis that characterises the Sardinian landscape up to around 800 m above sea level, sometimes forming isolated, picturesque thickets on the bare coastal cliffs. The maquis comprises the typical combination of evergreen shrubs, which can reach heights of 4-5 m in deeper, moister soils, where it is known as high maquis. Here the species are primarily oleasters (wild olives), mastic trees, carob trees, myrtles, laurels, junipers and rockrose trees.
De rijkste, wijdste en overdadigste vegetatie is zonder meer de mediterrane maquis met hier en daar pittoreske bospartijen op onbegroeide overhangende rotsen, die kenmerkend is voor het landschap van Sardinië tot op een hoogte van 800 m. De maquis is een wintergroene struikvegetatie met ook hoge struiken — in dat geval spreekt men van „hoge maquis” waarin de struiken in vochtigere en diepere toplagen zelfs meer dan 4 tot 5 m hoog worden — en bestaat hoofdzakelijk uit oleasters ofwel wilde olijfbomen, mastiekbomen, johannesbroodbomen, mirten, laurieren, jeneverstruiken en rotsrozen.
