The Black Sea Synergy, elaborated not long after the admission of those two countries, appears to have been, in retrospect, a hastily put together document designed to cover a ‘blank spot’ or ‘black hole’ – depending on your preference – which the EU had to deal with almost overnight.
De Synergie voor het Zwarte-Zeegebied, die niet lang na de toetreding van die twee landen is ontwikkeld, blijkt achteraf een haastig samengesteld document te zijn, dat ontworpen is om een “zwarte plek”of “zwart gat” – hoe je het ook wilt noemen – te dichten en waar de EU min of meer van de ene op de andere dag een oplossing voor moest vinden.
