Vertaling van "Limite de la durée du travail " (Frans → Nederlands) :

De arbeiders, die belast zijn met werken waarvan de uitvoering, wegens hun aard, niet mag onderbroken worden, mogen werken gedurende de zeven dagen van de week en de grenzen van de arbeidsduur bepaald door artikel 6, § 1, overschrijden op voorwaarde dat de gemiddelde wekelijkse duur van hun arbeid, berekend over een periode van maximum achtentwintig weken, geen veertig uren overschrijdt.

Afdeling 2. - Grenzen inzake arbeidsduur Art. 4. Ondernemingen kunnen een glijdende werkweek instellen zoals voorzien in artikel 20bis van de arbeidswet van 16 maart 1971, volgens de hierna vermelde modaliteiten, op voorwaarde dat zij, over een periode van één jaar, de conventionele gemiddelde wekelijkse arbeidsduur, vastgelegd bij de collectieve arbeidsovereenkomst van 23 september 1987, gesloten in het Paritair Subcomité voor de elektriciens : installatie en distributie en algemeen verbindend verklaard bij koninklijk besluit van 29 juni 1988, niet overschrijden.

Art. 3. Interne grens : inhaalrust De interne grens van de arbeidsduur die per kalenderjaar moet worden nageleefd wordt verhoogd tot 143 uren (cfr. artikel 26bis, § 1bis, alinea 3 van de arbeidswet; artikel 7 van het koninklijk besluit).

Er dient met name rekening te worden gehouden met : 1° alternatieve werkmethoden die leiden tot lagere blootstelling aan elektromagnetische velden; 2° de keuze van arbeidsmiddelen die minder intense elektromagnetische velden uitzenden, rekening houdend met het te verrichten werk; 3° technische maatregelen om de emissie van elektromagnetische velden te beperken, waar nodig ook door het gebruik van vergrendeling, afscherming of soortgelijke mechanismen ter bescherming van de gezondheid; 4° adequate afbakenings- en toegangsmaatregelen, zoals signaleringen, etiketten, vloermarkeringen, hekken, om de toegang te beperken of te controleren; ...[+++] 5° bij blootstelling aan elektrische velden : maatregelen en procedures voor het beheersen van vonkontladingen en contactstromen met behulp van technische middelen en door opleiding van werknemers; 6° passende onderhoudsprogramma's voor de arbeidsmiddelen, de arbeidsplaatsen en de werkposten; 7° het ontwerp en de indeling van de werkposten en de arbeidsplaatsen; 8° beperking van de duur en intensiteit van de blootstelling; en 9° de beschikbaarheid van geschikte persoonlijke beschermingsmiddelen.

III. - Verhoging van de interne grens en van het quotum van overuren waarvoor de arbeider kan afzien van inhaalrust Art. 3. § 1. Dit hoofdstuk regelt de procedures die gevolgd moeten worden om de interne grens van de arbeidsduur die in de loop van de referteperiode moet worden nageleefd en het quotum van overuren waarvoor de werknemer kan afzien van inhaalrust in toepassing van artikel 26bis, § 1bis en § 2bis van de arbeidswet van 16 maart 1971 te verhogen tot 130 uren of tot 143 uren.

Art. 11. Met uitzondering van de verplichte inburgeraars, vermeld in artikel 27, § 1, 2°, van het decreet van 7 juni 2013, vallen de volgende categorieën van personen, vermeld in artikel 26, § 1, 1° van het voormelde decreet, niet onder het toepassingsgebied van artikel 27, § 1, van het voormelde decreet, op grond van het voorlopige karakter van het verblijf dat mogelijk definitief kan worden : 1° de personen van wie de reden van verblijf volgens de regelgeving over de inschrijving in het rijksregister en over het verblijf van vreemdelingen in België alleen gebaseerd is op werk, studies, onderwijs, opleiding, stage, uitwisseling of vrijwilligerswerk in België, en van wie het verblijfsrecht beperkt is ...[+++] tot de duur van de betreffende activiteit; 2° de personen die tijdelijke bescherming genieten op basis van de richtlijn 2001/55/EG van de Raad van de Europese Unie van 20 juli 2001 betreffende minimumnormen voor het verlenen van tijdelijke bescherming in geval van massale toestroom van ontheemden en maatregelen ter bevordering van een evenwicht tussen de inspanning van de lid-Staten voor de opvang en het dragen van de consequenties van de opvang van deze personen, vermeld in artikel 57/29 tot en met 57/36 van de wet van 15 december 1980 betreffende de toegang tot het grondgebied, het verblijf, de vestiging en de verwijdering van vreemdelingen; 3° de familieleden van de categorieën, vermeld in punt 1° en 2°, van wie het verblijf of het verblijfsrecht beperkt is tot dat van de categorieën, vermeld in punt 1° en 2°, volgens de regelgeving over het verblijf van vreemdelingen.