Pur avendo sentito tutte le promesse dei governi che non si stancano mai di illustrarci i loro piani per salvare la Costituzione, ad un ascolto più attento mi viene in mente il cavallo di Troia, in quanto, se si accosta l’orecchio al cavallo di legno, si sente il tintinnio delle armi e ci si accorge che esiste per ben altri scopi, che non hanno assolutamente nulla da fare con ciò che sentiamo dire e di cui discutiamo da anni nella pubblica piazza europea o con quelle che mi paiono le cause della crisi.
Nu hoor ik al de beloftes van de regeringen, die ons met onuitputtelijke energie hun reddingsplannen voor de Grondwet uiteenzetten. En toch moet ik, als ik heel precies luister, denken aan het paard van Troje: als je je oor tegen het houten paard te luisteren legt, hoor je het gekletter van wapens, dat van heel andere voornemens getuigt. Die hebben niets uitstaande met de dingen die we al jaren in de Europese openbaarheid horen en bediscussiëren, noch met de dingen die volgens mij de oorzaken van deze crisis zijn.
