E’ deplorevole pensare che un presidente eletto dieci anni fa con l’80 percento dei voti, che si oppone in maniera non violenta al regime militare del proprio paese, che è stato insignito del premio Nobel e del premio Sacharov, ottenga l’appoggio verbale, come dimostrato dalle parole del Presidente Clinton di questi ultimi giorni, per la sua resistenza pacifica, ma non possa contare su un sostegno concreto per occupare il posto che gli spetta nel proprio paese. Un paese, non dimentichiamo, in cui vige un regime militare che si è reso responsabile di terribili violazioni dei diritti dell’uomo e delle minoranze.
Het is bijna niet te verdragen dat een gekozen president met 80% van de stemmen ruim tien jaar geleden, die geweldloos verzet biedt tegen het militaire regime in haar land, wel verbale steun krijgt, deze dagen nog van de heer Clinton, en die zowel de Nobelprijs als de Sacharov-prijs ontvangt voor haar geweldloos verzet, in feite onvoldoende steun ontvangt om echt die plaats in te kunnen nemen die zij in haar land verdient en dan gaat het om een militair regime dat op grove wijze de mensenrechten en de rechten van de minderheden schendt.
