In particolare, la direttiva ha rafforzato il principio “chi inquina paga” (evitando così costi significativi a carico delle finanze pubbliche), attuando la responsabilità oggettiva per danno ambientale in tutta l’UE e rafforzando gli standard di riparazione per ripristinare le risorse naturali danneggiate, in particolare per danni alla biodiversità.
De richtlijn heeft in het bijzonder het beginsel dat de vervuiler betaalt, versterkt (en zo aanzienlijke kosten voor de overheidsfinanciën vermeden) door strikte aansprakelijkheid voor milieuschade in de gehele EU in te voeren en de normen voor het herstel van beschadigde natuurlijke hulpbronnen te verhogen, in het bijzonder voor schade aan de biodiversiteit.
