Ogni ente di emissione verrebbe sottoposto a vigilanza da parte delle autorità nazionali e, come ben sappiamo, il potenziale aumento della massa monetaria provocato da questo genere di emissione sarà del tutto risibile, visto il tipo di circuiti già operativi in alcuni Stati membri: per esempio, nei campus universitari gli studenti possono utilizzare una tessera in plastica per la consumazione al bar o per la mensa, o nella libreria dell'Università.
Iedere instelling die dit soort geld uitgeeft valt onder het toezicht van de nationale autoriteiten. Uit de ervaring die in een aantal lidstaten inmiddels is opgedaan met dit soorts stelsels weten we dat de geldhoeveelheid slechts in zeer beperkte mate groeit door dergelijke uitgiftes: op een universiteitscampus betaalt een student bijvoorbeeld met een pasje voor aankopen in de bar, kantine, of universiteitsboekwinkel.
