Orbene, un provvedimento del genere non può costi
tuire oggetto di un ricorso di annullamento, ai sensi dell’art. 230 CE, né la mancata adozione di un simile provvedimento può essere contestata
con un ricorso per carenza, ai sensi dell’art. 232 CE (sentenza della Corte 28 marzo 1979, causa 90/78, Granaria/Consiglio e Commissione, Racc. pag. 1081, punti 12 e segg.; ordinanze del Tribunale 26 novembre 1996, causa T-167/95, Kuchlenz-Winter/Consiglio, Racc. pag. II-1607, punti 20 e segg.; 15 maggio 1997, causa T-175/96, Berthu/Commission
...[+++]e, Racc. pag. II-811, punti 18 e segg., e 1° dicembre 1999, causa T-198/99, Buchbinder e Nöcker/Commissione, non pubblicata nella Raccolta, punto 11).Een dergelijke maatregel is niet vatbaar voor
beroep tot nietigverklaring in de zin van artikel 230 EG en evenmin kan het uitblijven van deze maatregel worden bestreden met een beroep wegens nalaten in de zin van artikel 232 EG (arrest Hof van 28 maart 1979, Granaria/Raad en Commissie, 90/78, Jurispr. blz. 1081, punten 12 en volgende; beschikkingen Gerecht van 26 november 1996, Kuchlenz-Winter/Raad, T‑167/95, Jurispr. blz. II‑1607, punten 20 en volgende; 15 mei 1997, Berthu/Commissie, T‑175/96, Jurispr. blz. II‑811, punten 18 en volgende; en 1 december 1999, Buchbinder en Nöcker/Commissie, T‑198/99, niet gepubliceerd in de Jurispruden
...[+++]tie, punt 11).